De Column van Dokter Bas

Honden, katten en konijnen zijn de vaste gasten bij Dier en Dokter. Maar soms krijgen we ineens een wild dier binnen. En dat blijft bijzonder. Het vogelasiel Someren, met wie we nauw samenwerken, bracht laatst een kerkuil die langs de kant van de weg was gevonden met een gebroken vleugel. Een prachtig dier, dat mogelijk tegen auto, paal of een hoogspanningskabel is gevlogen.

Vleugels zijn eigenlijk net zo opgebouwd als de armen van mensen. Je hebt een boven- en onderarm, een spaakbeen en ellepijp en zelfs vijf vingers. Alleen zitten daar veren aan vast. De botten in de vleugels zorgen voor de lengte van de vleugel. Maar die botten kunnen dus ook breken. Vaak is een vogel hierdoor zo in paniek, dat het bot uiteindelijk door de vleugel heen steekt. Dan kun je weinig meer voor zo’n dier doen dan het uit zijn lijden verlossen. Ook kan het zijn dat door de breuk niet alle botten aan beide kanten meer even lang zijn. En een vogel met één vleugel die korter is, kan alleen nog maar rondjes vliegen en kan niet meer terug de vrije natuur in.

In dit geval bleef de uil heel rustig én was er sprake van een ‘mooie’ breuk, zo bleek uit de röntgenfoto. Er was sprake van één gebroken bot. De vleugel was dus goed te behandelen. Nadat we de vleugel hadden voorzien van een pin door het bot en aan de buitenkant hadden gefixeerd met twee componenten hars, kon hij weer mee met de mensen van het vogelasiel.

Daar mag deze meneer de Uil zes weken rusten en bijkomen. Een uiltje knappen, zeg maar. Vaak geneest zo’n bot zelfs sneller en dan mag deze knappe uil al eerder weer vrij vliegen.

Dokter Bas